0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Herkesin bu türlü çok oynama fırsatı bulamamış olsa da uzaktan sevip saydığı birtakım oyun serileri vardır. Benim için de meşhur J-RYO Suikoden serisi bunlardan biriydi. (PS Vita’nın marketi kapanacak dediklerinde alıp kenara koydum gerçi, bir orta fırsat bulup bakacağım) E haliyle 2020 yazında Suikoden’in babası diyebileceğimiz Yoshitaka Murayama serinin manevî takipçisi olacak bir oyun duyurduğunda önümü ilikledim ister istemez. Suikoden’in haklarını Konami’de bırakmak durumunda kalan Murayama’nın serinin dönüş yolunu gözleyen hayranların da takviyesiyle süratle Kickstarter’dan fonlanan Eiyuden Chronicle: Hundred Heroes ile bu türlü tanıştık işte. Ekrana cüzdan fırlatmalı birtakım aksiyonlardan sonra birkaç gün içerisinde hiç de şaşırtmayan halde uzatmalı amaçlardan biri olan yan oyun projesi de fonlandı. Eiyuden Chronicle: Rising o yan oyunun ta kendisi. Ana yemek değil, orası kesin lakin yemeğin öncesinde gelen aperatif aslında. Karnınızı güzelce doyurmuyor tahminen lakin ana yemeği beklerken açlıktan kıvranmanızın önüne geçiyor bir kesim.

Hundred Heroes’un dünyasını ve karakterlerini önden biraz tanıtma maksatlı Rising’in merkezinde kasaba geliştirme mekanikleri yatıyor. Tabanın bir üst katmanında aksiyonun öne çıktığı platform kısımları var, üstüne de çok yavaşça J-RYO tozu serpiştirilmiş. Vaktinde babasının bulmuş olduğundan daha büyük bir odak lensini bulmak hedefiyle maceracıların yeni uğrak noktası olan New Nevaeh’e gelen CJ oyunun üç başrolünden bir tanesi. Kasabanın altında yatan hazineleri keşfetmek ve yağmalamak CJ üzere maceracıların en büyük gözdesi lakin olağan bu perperişan yıkıntıya da kasaba demeye bin şahit lazım bir yandan. Binalar bakımsızlıktan kırılıp dökülüyor, meydandaki ikonik saat kulesi bile son zelzelelerle çöküp moloz yığını haline gelmiş, kalkıp bir süpüreni yok… Ortam böyleyken kasabaya akın eden maceracıların oturup dinlenebileceği bir han bile yok kestirim edersiniz ki. Bu da yetmezmiş üzere kasabanın muhtar vekili buralarda maceracılık yapmak için lisans satın almamız gerektiğini ve bulduğumuz hazinelerden kasabanın da hisse alacağını söylüyor! Lisans için istediği insanlık dışı fiyatı oyun boyunca bir ortada görmenizin sıkıntı olduğu da hesaba katılırsa öteki bir prosedür buluyoruz alışılmış ki. Kasaba ahalisine yardım ederek hizmetlerimiz karşılığında mühür toplayıp da muhtarın bize verdiği kartı doldurabilirsek lisansı bedavaya getirebiliyoruz. Doğal kasabanın az evvel tanım ettiğim halinden de anlayacağınız üzere kartı doldurmak o denli kolay ve çabuk hallolacak bir sıkıntı değil, kasaba eşrafının istekleri ve sıkıntıları de bitmek bilmiyor…

Bu noktada oyun aslında epey minimal bir döngüye sokuyor sizi: Vazife al, maceraya çık, kaynak topla, düşman öldür, kasabaya dön ve misyonu tamamlayıp lisansa mührü bas. Bunun dışına çıkmıyorsunuz ve lisansınızı en bir muhteşem halde doldurup çerçeveletmek istiyorsanız yapmanız gereken toplam ayak işi sayısı… 160. Olağanda çok süratli bir biçimde sıkabilecek bu döngü neden bilmiyorum fakat beni yakalamayı başardı. Tahminen karakterlerin eğlenceli olması, tahminen Hundred Heroes öncesi oyunun dünyasını daha güzel manaya hevesim tahminen de vazifelerin hiçbirinin o denli sizi saatlerce uğraştıracak kuvvetli şeyler olmaması oyunun beni çekmesini sağladı. Hatta bazen bu türlü kasabaya gelip de “Ya bana üç tane gümüş madeni lazım” diyene direkt “Var aslında bende, al!” diye saniyeler içerisinde istediğini verip mührü toplamak ya da birikmiş misyonları seri teslim etmek sizi o döngünün içinde daha kolay bir formda kaybolmaya itiyor. Eh, yaptıklarınızın sonucunu da kasabada direkt görüyorsunuz. Siz millete kasabayı tekrar inşa etmelerini sağlayacak materyalleri getirdikçe binalar tamir ediliyor, yenileri açılıyor; kasaba büyüyüp geliştikçe imkanlar, dükkânlar artıyor… Bundan da herkes çıkar sağlıyor natürel. Maceracılar aksiyon ortasında girip dinlenip karınlarını doyurabilecekleri, silahlarını tamir ettirip büyülü eşyalara ulaşabileceği dükkânlara kavuşuyorlar; kasaba halkı için de iktisat çılgınca canlanıyor.

O ne biçim muhtarmış ya?

Muhtar vekili dediğim karakter de gözünüzde muhtemelen canlanan imajdan bir epey farklı; ergenliğe daha yeni ermiş, mavi saçlı kitap kurdu bir kız zira kelam konusu olan. Kendisi oyun boyunca en çok muhatap olacağınız ve yanınızdan ayrılmayacak karakterlerden birisi aslında. Bir başkası de Kanguru-insan karışımı bir paralı asker olan Garoo. Bu üçlünün dinamiği, muhabbetleri ve kıssaları pek beğenilen kurgulanmış; oynadıkça gittikçe daha da çok ısınıyorsunuz üçüne de. Bu üçünün hem kasabayı geliştirip kalkındırma ve dünyanın kalanına açılmasını sağlama hem de yerleşkenin altındaki höyükte bilinmeyen sırları ortaya çıkartmaya çalışması derken size çok da uzun olmayan (çok oyalanarak oynarsanız bile 15-20 saat anca) bir öykü anlatıyor Rising.

Bu ortada başta bunun aksiyonun öne çıktığı bir oyun olduğunu söylemiştim; yönettiğimiz üç karakterin de birbirinden farklı özellikleri olması ve çok kolay bir denetim şemasıyla bir parmaktan daha derin bir oynanış sunuyor olması beğenilen hakikaten. CJ en atletik ve süratli karakteriniz olduğundan genelde onu denetim ediyor olacaksınız, çünkü dövüşlerde süratli ve sert kombolar yapmasının yanında çift zıplama üzere yetenekleriyle platform kısımlarında da parlıyor. Garoo daha ağır, vurdu mu göçürten bir karakter. Düşmanın akınlarını (zamanında basabilirseniz) büsbütün bloklayıp karşı atak yapma üzere bir hoşluğa de sahip. Kimi bosslarda onların size fırlattığı şeyleri geri yansıtmasıyla hayati rol oynayabiliyor. Isha’ysa grubun büyücüsü rolünü üsleniyor. Havada süzülme ve ışınlanma yeteneklerine ek olarak savaşlarda taktığınız elemental rüne nazaran akınları da değişiyor. Bu üç karakter ortasında onlara atalı olan tuşa basarak geçiş yapabiliyorsunuz. Hatta ilerlerde zamanlamasını hoş tutturduğunuz taktirde “Link Attack” denilen birbirine bağlı vuruşlarla düşmanı adeta paramparça ediyorsunuz.

Bunu biraz daha açayım: Ben klavyeyle oynadığımdan CJ Z, Garoo X, Isha da C tuşlarına atalıydı. Z’ye bastığımda CJ akınlarına başlıyordu. Tam taarruz animasyonu gerçekleştiğinde X’e baarsanız bu sefer Garoo link saldırısına başlıyor; sonra tam onun animasyonu gerçekleştiğinde C’ye basarsanız da Isha saldırıyor vs… Yapabileceğiniz irtibatlı taarruzlar lisans kartını her tamamladığınızda 1 artıyor; oyunu bitirip tüm yan vazifeleri yaparsanız da160 mühür karşılığında bunu sınırsız biçimde devam ettirmenizi sağlayan bir eşya alabiliyorsunuz. Bu Link Attack mekaniğinin dışında oyunun aksiyon kısmında rol oynayan bir başka etmen elementler. Toprak, Elektrik, Buz ve Ateş formunda toplayacağınız rünlerle ataklarınızı ve savunmalarınızı şekillendirebiliyorsunuz; tıpkı vakitte birtakım saklı bölgelere de ulaşmak için yeniden belirli tipte ataklar kullanarak yolunuzu tıkayan pürüzleri parçalayabiliyorsunuz.

Kelamın özü, Eiyuden Chronicle: Rising şayet beklentilerinizi hakikat ayarlayarak oynarsanız eğlenceli olabilen bir oyun. İnternette çok fazla olumsuz yorum da gördüm -ki kısmen haklı oldukları yanlar da yok değil lakin bunun asıl oyuna hazırlık için yapılmış bir orta oyun olduğunu da unutuyorlar güya vakit zaman. Çeşidi bile farklı olacak (Sıra Tabanlı Strateji) Hundred Heroes’a “Ohooo, o da bunun üzere olacaksa…” diye şimdiden giydirmeye başlamak biraz yersiz yani. Ha, beklentilerinizi yanlışsız ayarlayıp “O gelene kadar bununla oyalanalım biraz” derseniz 160 TL üzere nispeten uygun bir fiyata (Kickstarter’a girdiyseniz daha da ucuza hatta), başta da dediğim üzere çok hoş bir aperatif fakat karşınızdaki. Ha, Game Pass’e dahil olduğunu da unutmadan eklemiş olayım…