Ghostwire: Tokyo incelemesi

Genel olarak Bethesda oyunlarını severiz. Resident Evil, God Hand, Dino Crisis ve Vanquish üzere klasiklerin geliştiricisi Shinji Mikami tarafından 2010 yılında kurulan ve artık Xbox Game Studios çatısı altında bulunan Tango Gameworks’ün The Evil Within serisi de bunlar ortasında yer alıyor. Stüdyo, 2019 yılında Ghostwire: Tokyo oyununu duyurduğunda ve birinci tanıtımları izlediğimizde ise doğruyu söylemek gerekirse biraz ortada kalmıştık. Japon kültürü ile bir alıp veremediğimiz olmamasına karşın mitolojiden gündelik yaşama kadar birçok alanda yükünü hissettiren endişe öğesi ve manevî varlıklara olan fazla bağlılık biraz sıkıcı olabiliyor.

İntikamcı ruhlar ve kötücül ruhlar ile dolu 90’lı yıllardaki Japon dehşet sinemalarına biraz fazla maruz kalmış olmamızın da tahminen bu durumla bir ilgisi olabilir. Sonuç olarak çok fazla Japon temalı oyun oynamayı tercih etmiyoruz lakin tekrar de The Evil Within’in hatırına Ghostwire: Tokyo’ya bir talih vermek istedik. Sonuçta Japon kültürüne hayran birçok okurumuz olduğunu da biliyoruz ve kelam tarafsız olacağız.

Etraf ruhlarla dolu lakin bu bir endişe oyunu değil

Ghostwire: Tokyo’nun geliştirilmesi aslında The Evil Within’in yeni kısmı olarak başlamış ve sonradan bağımsız bir IP’ye dönüşmüş. Oyunda etraf ruhlarla (Yokai) dolu olmasına karşın The Evil Within’in tersine Ghostwire: Tokyo’nun bir endişe oyunu olmadığını da baştan belirtelim. Makul misyonlar sırasında tansiyon artsa da, oyunun rastgele bir yerinde bir “jumpscare” yok. Tango Gameworks’ün bu yeni IP’sinde, çok emek verdiği belirli olan ve kusursuz görünen oyun dünyasını, oyuncuların çok fazla gerilim yaşamadan keşfedebilmeleri için aldığı şuurlu bir karar olduğunu düşünüyoruz. Gerçeği söylemek gerekirse keşif, Ghostwire: Tokyo’nun en âlâ kısmı olabilir. Pekala ya öykü?

Benim vücudum, benim kararım!

Oyun, gizemli bir sisin tesirindeki Shibuya kentinde, insan trafiği ile meşhur yaya geçitlerinin olduğu dört yol ağzında başlıyor. Feci bir trafik kazası yaşanmış ve herkesin şaşkın bakışları altında yerde yatan kişi ise kestirim edebileceğiniz üzere kahramanımız Akito. Bu sırada nereden geldiği belirli olmayan bir ruhun yok olmadan evvel kalabalığın içinde kendine bir vücut aradığına şahit oluyoruz. KK olarak isimlendirilen bu ruh canlı bedenleri kullanamayacağı için ölmüş olduğunu düşündüğü karakterimizi seçiyor ve böylelikle tüm oyun boyunca tanıklık edeceğimiz, Venom’un Japon versiyonu üzere fevkalade ikili bir ortaya gelmiş oluyor.

Sis, yayıldıkça içinde kalan insanları yok ediyor ve geriye yalnızca kıyafetler ile eşyalar kalıyor. Kahramanımız Akito ise KK sayesinde bu sisten etkilenmiyor. Ek olarak birtakım değişik yeteneklere de sahip oluyoruz ve bu biçimde sisin içinden çıkıp gelen müthiş manevî varlıkların birinci dalgasını da muvaffakiyetle savuşturmamız mümkün oluyor. Sonrasında ise olayları çözmek ve Tokyo’yu kurtarmak için Shibuya kenti sokaklarına dalıyoruz.

Çok ayrıntılı olmasa da öykü üzücü değil. Lakin yan vazifelerin katiyen ana kıssanın önüne geçtiğini söyleyebiliriz. Bu öykülerden kimileri çok âlâ. Çeşitli pişmanlıklar ve bu dünyada tamamlayamadıkları birtakım işler yüzünden takılıp kalmış ruhları özgürlüklerine kavuşturmaya çalışıyoruz. Bunlar oyunun kendini tekrar eden yapısını çeşitlendiren ayrıntılar olmuş.

Sisin müsaade verdiği ölçüde açık dünya denebilir

Kız kardeşimizi görmek için hastaneye gittiğimiz çizgisel başlayan giriş kısmından sonra, Japon başşehrinin bu eşsiz ıssız versiyonunda az çok özgürce dolaşabiliyorsunuz. Oyun açık dünya olsa da, öncelikle ilerlemenize müsaade vermeyen sisi ortadan kaldırmak için Torii kapılarını temizlemeniz gerekiyor. Bu kapılar ayrıyeten süratli seyahat noktaları olarak da kullanılabiliyor. Haritadaki birtakım sisli alanlar lakin öyküde ilerledikten sonra arındırılabiliyor. Üretimciler Tokyo’nun dikine mimarisinden tam manasıyla yararlandıkları için oyunun düzey tasarımı nitekim etkileyici ve makul bir binaya nasıl tırmanacağınızı ya da görünüşte kapalı bir orta sokağa nasıl erişebileceğinizi bulmaya çalışırken hayli eğleniyorsunuz ve sonunda aldığınız ödül de buna değiyor.

Genel olarak oyun boyunca ruhlarla savaşmadığımız anlarda; sis tarafından dönüştürülen ruh kümelerini kurtarmak, oyunun para ünitesi olan meikaları toplamak, HP’yi geri yüklemek ve süreksiz güçlendirmeleri elde etmek için yiyecek, su bulmak ve kediye benzeyen oyun içi satıcılar, Nekomata Yokai’lere hatırı sayılır bir fiyat karşılığı satabileceğimiz koleksiyon kesimlerini bulmaya çalışıyoruz.

Özel yetenekler için özel Yokai’lerin peşine düşün

Oyun yüklü olarak Yokai mitolojisine dayandığından, kentin farklı bölgelerine mahsus çeşitli ruhlar da karşımıza çıkıyor. Örneğin, Ittan-Momen’ler binaların doruğuna takılmayı severken, Kappa’lar her vakit suyun yakınında, Zashiki-warashi konutların içinde ve Kodama da antik ağaçların yakınında bulunuyor. Bir Yokai’yi yakalamak, güçlerini Magatama boncuklarına çekmenizi sağlıyor.

Kodama ve Kappa’lar hariç Yokai’lerin birden fazla tipi için birebir yakalama ritüeli olması biraz sıkıcı olsa da en güçlü yeteneklerin kimilerinin kilidini açmak için Magatama toplamak kaide. Bu yüzden yapmanızı öneririz. Bilhassa yüksek binaların doruğuna kolay kolay çıkmanızı sağlayan Tengu’ları çağırma yeteneği çok fazla işinize yarayabilir.

Ethereal Weaving, Kuji-kiri tekniğinden esinlenilmiş

Ghostwire dövüşler, yavaş yavaş geliştirdiğimiz, Kuji-kiri’nin gerçek hayattaki tekniğinden esinlenen Ethereal Weaving ismi verilen bir teknik aracılığıyla gerçekleşiyor. Rüzgar, Su ve Ateş elementlerini kullanabiliyoruz. Tek sahip olduğumuz fizikî silah ise tekrar hayalet bir yay oluyor. Ayrıyeten oyun boyunca ziyaretçileri sersemletebilecek ya da iç çekirdeklerini daha savunmasız hale getirebilecek birkaç kullanışlı tılsıma da sahip olabiliyorsunuz. Ne yazık ki ataklardan kaçmak için oyunda bir savuşturma mekaniği yok. Tek deva koşarak geri geri uzaklaşmak oluyor.

Öykünün ilerleyen kısımlarında KK’dan ayrılmak zorunda kaldığımız anlar da oluyor. Bu durumda elinizde yalnızca hayalet yay kalıyor. Öteki taraftan oyunda saklılık de kullanılabilecek yeterli bir mekanik olduğu için tavsiyem mümkün olduğunca Yokai’lere arttan gizlice yaklaşıp gafil avlamanız olacak. Uçanlar ve en güçlü Ziyaretçiler hariç çabucak hepsinden bu formda kolay kolay kurtulabilirsiniz. Hatta kimi tılsımları gizlenme çalıları oluşturmak ya da Ziyaretçilerin dikkatini dağıtmak için birtakım sesler çıkarmak için bile kullanabilirsiniz.

Genel olarak, tam manası ile etkileyici olmasa da, dövüş mekaniklerinin problemsiz olduğunu söyleyebilirim. Fakat esasen Ghostwire: Tokyo, dövüşten çok keşfin daha ön plana çıkarıldığı bir aksiyon macera oyunu olmuş. Katiyen sıkıntı bir oyun değil ve güya daha fazla Boss görebilseydik daha yeterli olabilirmiş.

Grafikler göz kamaştırıyor

Oyun Bethesda ve Sony’nin mutabakatı gereği 1 yıl boyunca yalnızca PC ve PS’e özel olarak kalacağı için Xbox sahiplerinin beklemesi gerekecek. Bu yüzden biz de oyunu şimdilik PC üzerinde denedik. Işın izleme teknolojisi sayesinde Tokyo sokaklarının neon ışıklar altında göz alıcı göründüğünü söylemem gerek. Ghostwire: Tokyo, Nvidia tarafında DLSS, AMD tarafında FSR ve Unreal motorunun TSR özelliğini desteklediği için performans konusunda başarılı bir iş çıkarıyor. Ryzen 7 4800H ve RTX 2060’lı sistemimizde FullHD olarak azamî bedellerle en ufak bir performans sorunu olmadan oynadık.

Sonuç

Genel olarak, Tango Gameworks, çağdaş ortam ve Japon mitolojisinin kusursuz karışımıyla genişlemeye açık yeni bir dünya yaratmış. Kusursuz Tokyo görüntüsü eşliğinde farklı Yokai’leri avlayabileceğiniz, ana öyküsü çok derin olmasa da değişik yan misyonlarla çeşnilendirilmiş 15-20 saat ortası sıkılmadan bitirebileceğiniz bir aksiyon macera oyunu olmuş. Hele ki Japon kültürüne ilginiz varsa kesinlikle değerlendirin.

80

Geliştirici           Tango Gameworks
Yapımcı              Bethesda
Tür                       Aksiyon/FPS
Platform             PC/PS5/PS4
Web                     https://bethesda.net/en/game/ghostwire-tokyo