ERMAN TOROĞLU – BU HAMUR FİYAT

Birinci 45 dakika Portekiz bizden çok üstün. Çok çabuk geri dönüyorlar bilhassa de çabuk çıkıyorlar. Ve birinci yarı bitmeden 2-0 öne geçiyorlar. Biz birinci 20 dakika oyunu denetim edip onlarını baskısını kıramıyoruz. Baş başa oynayalım diyoruz ancak oyunu bir türlü kopartamıyoruz.

Birinci yarı bitimi onlar 2-0 önde. İkinci yarı başlıyor, atacakları 1 golle biz havlu atacağız. Fakat ‘Bu iş bu türlü bitmez’ diyoruz ve tutum koymaya başlıyoruz. Zira atacağımız bir gol onları gerecek. Hakikaten aradığımız o golü de buluyoruz.

Biz o golü bulduktan sonra, onlar da her türlü şeye hazırlıklı hale geliyorlar. Biz de kaybedeceğimiz bir maçı çevirmek istiyoruz. Hakikaten çok hoş bir dakikada da penaltı kazanıyoruz. Penaltı kaçar mı, kaçar! Lakin Burak penaltıyı çok makus kullanıyor. Burak’ın o dakikada penaltı kaçırması fizik olarak güçlü ve hazır olmadığını gösteriyor.

Fizik olarak güçlü ve hazır adam, o penaltıyı gole çevirir. Aslında bu dakikada da maç bitiyor. Geçebilir miydik, ikinci yarıdaki gayret ve oyunumuza nazaran geçerdik. Lakin futbol bu türlü bir şey, geçmen için gol atman lazım.

Ulusal Ekip’te vazifesini yapanlar da vardı, yapmayanlar da. Kuntz, oyuncu değişikliklerinde geç kaldı. Hakikaten, bu değişikliklerden sonra da Ulusal Ekip daha öteki bir havaya büründü. Bu şunu gösteriyordu, Kuntz daha şimdi Ulusal Grup’ya alışamadı. Vakit istiyor, bence o vakti da tanımak lazım.

Alman hakem düzgün maç yönetti. Lehimize penaltı durumunu VAR’dan verdi. Hakem için sıkıntı durumdu, canlı göremeyebilirdi ve göremedi. Fakat VAR’da gördü. Bu da şunu gösteriyor, VAR’daki vatandaş misyonunu yaptı.

Ronaldo bir dünya yıldızı lakin bu maçta çok tesirli değildi. Elbette Ronaldo, Ronoldo’dur; lakin şunu da unutmamak lazım. Ona çok fazla dikkat edildiği vakit, yanındaki öteki oyuncular iş yapmaya başladılar. İşte orada biraz eksik kaldık diyebiliriz.

Kuntz’un işi kolay değil. Zira Türkiye’de oynanan futbolun kalitesi aşikâr. Yurt dışında oynayanlar ile içeridekileri hamur yapmak o kadar kolay bir iş değil. Güya sabredersek, daha düzgün bir şeyler olacak üzere geldi bana.

TURGAY DEMİR – KAÇIRDIK!

Portekiz’in en hareketsiz oyuncusu Ronaldo’ydu, onun dışında daima hareketli ve iki taraflı oyuncuları seçmiş Santos. Kararlı davranmış. Kuntz için birebir şeyi söylemek mümkün değil. Savunmayı Merih, Çağlar, Ozan üçlüsüyle kuran Alman teknik adam orta alanda kararsız kalmış. Kreatif iki oyuncuyu Hakan ve Orkun’u göbekte kullanan Kuntz, kanatlarda ise Zeki ve Berkan riskine girmişti.

Birinci yarıda bilhassa kanat oyuncularımız ayakkabılarını aykırı giymiş üzere yerlerini ve yeni vazife tariflerini yadırgadılar. Sağ geriden sürpriz çıktığında tesirli olan Zeki önde tıpkı şeyi yapamadı, keza solun yabancısı Berkan Kutlu da o denli.

Bu durum savunma ile hamle kontağı kurmamızı engellerken, çabuk oyuncularla düzgün top kullanan Portekiz’in işini kolaylaştırdı ve birinci yarıda iki gol buldular. Biz rakipten en güzel tanıdığımız Ronaldo’yu durdurduk, bir de Orkun’la direndik, hepsi bu. Koca 45 dakika boşa gitti vesselam.

İkinci yarıda Cengiz biraz sazı eline alıp, kanatlardaki Zeki ve Berkan da nispeten daha hamasetli oynayınca denetim bize geçti. Burak Yılmaz’ın golüyle umutlandık, çok şey beklediğimiz fakat bana nazaran sistemsel karışıklık yüzünden etkisiz kalan son periyodun parlayan isimlerinden Kerem çıkıp Enes girince ön tarafta da halimiz değişti.

Kazandığımız penaltıyı Burak dışarı atınca bizim için maç bitti. Yazık oldu, uzatmaya gitsek ipin ucundaki Santos ile birlikte tüm Portekiz grubu panikler ve avantaj bize geçebilirdi. Olmadı…

Güç atıp, kolay gol yiyen bir futbol kültürümüz var ve bu her müsabakada başımıza binbir türlü bela oluyor. Yakaladığımız birçok konumu kıymetlendiremiyoruz ve bir manada buna alıştık lakin bu düzeyde penaltı kaçırma lüksümüz yok! Kaçırdığımız yalnızca penaltı değil Dünya Kupası yolunda Katar biletiydi! Yazık oldu.

REHA KAPSAL – DUYGUSALLIK BİTTİ

Bizim çocuklar diye Dünya Kupası elemelerine yola çıktığımız turnuvada play-off’un güçlü görünen ancak performansını yansıtamayan formsuz Portekiz’iyle eşleşmiştik. Ulusal Kadro oyuncularımızın bunu kendilerini Türk halkına affettirme maçı olarak görmüş olacaklarını daima hayal etmiştik. Ancak bunun alana yansıması istenen düzeyin uzağındaydı.

Kuntz’un maça çıkışı, Portekiz’in kümeden çıkamadığı Sırbistan ve Avrupa Şampiyonası’nda fark yediği Almanya’nın saha içi dizilişi üzere 3-4-2-1 halindeydi. 10 küme maçında saha içinde bu formasyonla başlamadık. Buradaki oyuncu yerleşimleri gerçek değildi.

Ozan uzun müddet oynamadı, Zeki formdan uzaktı, orta alanda 4’lünün sol çizgisinde Berkan vardı. Bununla birlikte Hakan ile Orkun tercihi orta alandaki anlayışımıza uygun değildi. Bu ikilinin ferdi maharetleriyle işi çözme niyetimiz kolektif yapıyı bozdu. Bununla birlikte birebir vakitte savunma ve hamlede da eksiklikler yarattı. Mert Müldür, Dorukhan ve Caner tercihler ortasında yer alabilirdi.

Rıdvan’ın birinci 11 olması beklenirken takımda olmaması, Yunus’un savunmada ağır bir kadroya karşı düşünülmemesi üzere tercihler, Kuntz’un oyuncularımızı gerçek tahlil etmediği tartışmasına yol açar.

Portekiz’in taşıyıcı kolonu olan Dias ve Pepe’nin olmadığı bir takımda, çok yüklenmeyi bu bölgeye yapmamız ve yanlışa zorlamamız gerekirdi. Hakikaten golü buradan bulduk, kaçırdığımız penaltı da bu bölgeden geldi. Birinci değişikliğin 65’te olması, 2-0 geride olduğumuz ve berbat oynadığımız bir oyunda geç kalmış bir atılımdı.

Ne oynadığımızın belirli olmadığı, Portekiz’in fizik kalitesi düştükçe rakibi zorladığımız ve Burak’ın penaltıyı atsa talih doğacağı maçtan maalesef yeniden mağlup ayrıldık. Dünya Kupası’na gitme hayallerimiz tekrar son buldu.

Kuzey Makedonya’nın, son Avrupa şampiyonu İtalya’yı elediği bir play-off eşleşmesinde bizim oyun ve skor olarak berbat olduğumuz Portekiz gayreti yalnız elenme öz eleştirisi getirmiyor. Daha fazla ülke futbolunu, oyuncuların birlikteliklerini, yurt dışında kendi kulüplerinde daha uygun performans sergilediğini ancak bunu Ulusal Kadro’ya yansıtamadığını konuşmamız lazım.

‘Hala akıllı, planlı ve organize olunan oyunlar yerine hislerin ve içgüdüsel oyunların evresinin çoktan bittiğini birilerinin hem Kuntz ile grubuna hem de futbolculara anlatması lazım.’